Log Horizon บันทึกเส้นขอบฟ้า

ไลท์โนเวล ชื่อเดียวกันนี้แต่งโดยโทโนะ มามาเระ คนแต่งเรื่องจอมมารเศรษฐศาสตร์ นิยายออกมาแล้ว 6 เล่ม แตกออกมาเป็นภาคมังงะอีก 3 เรื่อง 3 คนวาด

เนื้อหาเริ่มจากตัวพระเอกของเรา ชิโรเอะ ซึ่งลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในโลกของเกมออนไลน์ที่เล่นอยู่ประจำ ที่ชื่อเอลเดอร์เทล


เมื่อเข้าไปในเมืองก็เจอคนอื่นที่กำลังโวยวายคร่ำครวญเพราะหลุดเข้ามาติด อยู่ในนี้ด้วยเหมือนกัน ชิโรเอะที่ซุ่มซ่ามสะดุดล้ม แต่ก็ทำให้เห็นหน้าจอสเตตัสว่ายังใช้ได้อยู่เหมือนตอนเล่นเกมปกติ ทว่าเมื่อลองกดปุ่ม ออกจากระบบ ก็ไม่สามารถทำได้ดังคาด  โชคดีที่ระบบติดต่อเพื่อนยังทำได้ ชิโรเอะจึงเลือกติดต่อนาโอสึงุ


นาโอสึงุนั้นไม่ได้เล่นมาสองปีแล้วเพราะงานบริษัทยุ่ง (แต่ก็ได้เลเวล 90 ที่เป็นระดับสูงสุดแล้ว) ทั้งสองพูดคุยกันว่าไม่รู้มาติดอยู่ในเกมได้ยังไงและชิโรเอะคิดว่าต้องไปรวบ รวมข้อมูลก่อน ซึ่งนาโอสึงุก็เห็นดีด้วย เพราะชิโรเอะเคยเป็นเสนาธิการหรือคนวางแผนรบนั่นเอง  ชิโรเอะสะดุดล้มอีก ครั้งเพราะร่างในเกมสูงกว่าร่างจริงทำให้ควบคุมลำบาก ระหว่างนั้นก็มีก้อนหินโยนลงมา เมื่อทั้งสองหันไปก็พบว่าเป็นคนรู้จักของชิโรเอะที่เป็นนักฆ่า


พอทั้งสองขึ้นอาคารไปหา กลับได้ยินเสียงผู้หญิงซึ่งบอกว่าอยากขอซื้อยาเปลี่ยนร่างหายากที่ชิโรเอะมี ซึ่งพอร่างแปลงกลับมาเป็นผู้หญิงก็ปรากฏว่าออกมาเป็น...อาคัทสึกิ นักฆ่าในร่างหญิงสุดโลลิแสนน่ารัก (ร่างชายหนุ่มก็หล่อดีนะ แอบเสียดายนิดนึง)
หญิงสาวให้เหตุผลว่าที่เลือกคาแรกเตอร์ในเกมเป็นผู้ชายเพราะมีสิ่งที่ทำใน โลกจริงไม่ได้ เกมถึงได้สนุก นาโอสึงุก็ยิงมุกทะลึ่งมา จนโดนสาวโลลิเข่าเสยเข้าให้


นาโอสึงุชวนอาคัทสึกิเข้ากลุ่ม ชิโรเอะก็คิดว่าปล่อยให้ไปคนเดียวอันตรายจึงชวนให้มาอยู่ด้วยกัน อาคัทสึกิจึงขอเป็นนินจาของชิโรเอะเพื่อตอบแทนที่ให้ยาเปลี่ยนร่างมา รุ่งขึ้นยังคงเห็นผู้เล่นหลายคนนั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่ ทั้งสามไปตลาดและซื้ออาหารจาก NPC (ตัวละครชาวบ้านของเกม) มามากมาย แต่อาหารและน้ำกลับไม่มีรสอะไรเลย แล้วมาริเอลเจ้าของกิลด์แห่งหนึ่งก็โทรเรียกชิโรเอะมาทางโทรจิต เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน


ทั้งสามไปที่กิลด์พระจันทร์เสี้ยวเพื่อพบมาริเอล หัวหน้ากิลด์ เฮนเรียตต้า และสมาชิกคนอื่น เพื่อพูดคุยกัน เอลเดอร์เทลก็คือญี่ปุ่นย่อส่วน เขตที่พวกพระเอกอยู่คืออากิบะ ปกติจะมีประตูมิติไปอีกเมืองได้ แต่ตอนนี้ประตูไม่ทำงาน หลายกิลด์เริ่มมีการดึงคนเข้าร่วมกลุ่มเพื่อเพิ่มศักยภาพ เพราะแม้จะคุ้นกับโลกของเกม แต่เหตุผิดปกติเกิดขึ้นพร้อมกับการอัพเดทโนว่าสเฟียร์เข้ามา ซึ่งก็อาจมีมอนสเตอร์ใหม่ ภารกิจใหม่ที่ไม่มีใครรู้มาด้วยก็ได้ มาริเอลพอฟังการวิเคราะห์ของชิโรเอะ ก็ลองชวนเข้ากิลด์ของตนดู แต่ชายหนุ่มก็รีบปฏิเสธอย่างสุภาพไป เพราะไม่ค่อยชอบระบบกิลด์เท่าไหร่ กลุ่มที่พระเอกเคยอยู่ชื่อ "วงน้ำชาเสเพล" (ยืมชื่อจากซับเพราะคิดว่ามันใช่มากเลย) เป็นแค่กลุ่มย่อยแต่เคยทำภารกิจใหญ่ ๆ มาเพียบ และชิโรเอะก็เป็นเสนาธิการของกลุ่มนี้ แต่ตอนนี้ยุบไปแล้ว


จากนั้นทั้งสามก็ออกมา ชิโรเอะคิดว่าต้องฝึกการต่อสู้ให้คุ้นเคยโดยเร็ว จึงชวนกันไปในป่าข้างนอกที่มีมอนสเตอร์ระดับจิ๊บจ๊อยเพื่อลองมือ ทว่าแค่เริ่มสู้ก็รู้สึกตึงมือแล้ว เพราะการควบคุม "นอกจอ" กับ "ในจอ" ต่างกันมาก เมื่อทั้งสามคนที่มีเลเวล 90 ซึ่งเป็นเลเวลสูงสุดแล้ว กลับไม่อาจรับมือพังพอนหางหนามที่มีเลเวลเพียง 28 แต่มาเป็นฝูงได้ การควบคุมจอทัชสกรีนไม่อาจตามทันการโจมตีรวดเร็วได้เลย ชิโรเอะสั่งถอย แต่ขณะนั้นก็ถูกดอกไม้ยักษ์ทริฟฟิดเล่นงานจนเสียค่าพลังชีวิตไปกว่าครึ่ง ขณะที่กำลังคิดว่าจะต่อสู้ในโลกนี้ได้ยังไง อาคัทสึกิก็กระโดดขึ้นมาและฟันดอกไม้ยักษ์สลายในดาบเดียว มีเหรียญและขวดยาออกมาเป็นรางวัลด้วย ชิโรเอะจับเคล็ดได้ว่าสามารถใช้การเคลื่อนไหวแทนการจิ้มหน้าจอได้ จึงบอกนาโอสึงุ ส่วนตนก็ร่ายมนต์หยุดมอนให้พรรคพวกลงมือ ปราบพังพอนทั้งหมดได้อย่างเรียบร้อย
ตัดไปทางกิลด์จันทร์เสี้ยว ปรากฏว่าสมาชิกโลลิโมเอะคนหนึ่งติดอยู่ต่างเมือง ขอความช่วยเหลือจากมาริเอลผ่านโทรจิตเพราะกำลังถูกตามล่า ในเงามืดมีแมวหน้าตาเจ้าเล่ห์คนนึงยืนมองอยู่

สรุปแล้วในเกมนี้มีคนญี่ปุ่นติดอยู่ 30,000 คน  ทั่วโลกอีกหลักแสน มีทั้งเผ่ามนุษย์ เผ่าเอลฟ์ และอีกหลายเผ่า
Episode 2 การต่อสู้ที่โลกะ
เปิดตอนมา มีคนตายเพราะมอนสเตอร์แล้วฟื้นขึ้นมาได้ที่โบสถ์ ไม่ต่างจากตอนเล่นเกมปกติ กลุ่มพระเอกก็ได้รู้แล้วว่าแม้แต่การตายก็ไม่ใช่จุดจบอีกต่อไปแล้ว พวกชิโรเอะฝึกจนคล่องการต่อสู้พื้นฐานแล้ว ที่เคยตื่นเต้นปรับตัวในตอนแรกก็เริ่มกลายเป็นคุ้นชิน
มีการอธิบายถึงอาชีพในเกมนี้ว่านอกจากอาชีพหลักก็มีอาชีพรองด้วย ทำให้แต่ละคนสามารถมีสกิลหลากหลาย ของอาคัทสึกิอาชีพหลักนักฆ่า อาชีพรองนักสะกดรอย (สมกับเป็นนินจาจริง ๆ) พระเอกนึกถึงข่าวจากกิลด์มาริเอลว่าเริ่มมีกลุ่มที่ฆ่าคนเพื่อปล้นทรัพย์ เพราะถึงฆ่าไปก็ฟื้นอยู่แล้ว  แต่ชิโรเอะก็สังเกตได้ว่าพวกมาริเอลมีเรื่อง กังวลบางอย่างที่ไม่ยอมบอกอยู่ ตกเย็นคืนนั้นกลุ่มพระเอกก็เจอเข้ากับพวกโจร ขณะที่อาคัทสึกิแยกไปฝึกวิชาสะกดรอยตามอยู่ห่าง ๆ


ชิโรเอะใช้เวทย์แสงดูก่อนว่าโจรมีกี่คน พร้อมกับเช็คว่าคนในกลุ่มโจรสี่คนมีอาชีพอะไรบ้าง และคอยสนับสนุนนาโอสึงุอยู่ด้านหลัง โจรสาวจะเข้ามาเก็บพระเอกก่อน แต่พระเอกกับเพื่อนทำงานเข้าขากันได้เป็นทีมเวิร์ค โจรค่อย ๆ โดนสอยร่วงไปทีละคน ทั้งที่จำนวนมากกว่า พอจะเรียกโจรอีกสองที่ซุ่มอยู่ออกมา ก็ปรากฏว่าอาคัทสึกิที่ซุ่มอยู่เช่นกันจัดการไปเรียบร้อยแล้ว
มีการอธิบายสายอาชีพของพระเอกซึ่งเป็น Enchanter ผู้ร่ายเวทย์ ใช้เวทย์มนต์โจมตีเป็นหลัก แต่พลังเบามาก (จึงต้องใช้สมองวางแผนเยอะ)
นาโอสึงุ Guardian ผู้พิทักษ์ คอยปกป้องเพื่อน ๆ มีพลัง Anchor Howl (เสียงกึกก้อง) ที่ "ห้ามศัตรูเมิน หันไปเล่นเพื่อนก่อนเป็นอันขาด"
อาคัทสึกิ Assansin นักฆ่า สังหารศัตรูได้ว่องไวที่สุด


พวกชิโรเอะมองกลุ่มคนอ่อนแอที่พยายามอยู่รวมกันเพราะกลัวโจรแล้วก็ทั้งเวทนา และเห็นใจ เพราะที่สุดแล้วก็พอเข้าใจกลุ่มโจรด้วยว่าทำไมถึงหันมาทำร้ายคน เพราะไม่ต้องดิ้นรนเลี้ยงปากท้องนัก ในเมื่อฆ่ามอนก็มีเงินไปซื้อข้าว (แม้จะไร้รส แต่ก็ไม่อดตาย) อยู่ในเมืองก็ปลอดภัย เรียกว่าต่อให้นั่ง ๆ นอน ๆ ก็อยู่ได้สบาย  ถ้าเช่นนั้นแล้ว การมีชีวิตอยู่ในเอลเดอร์เทลแห่งนี้ ยังจะมีความหมายอะไรอีก พวกโจรจึงเหมือนกับหาเป้าหมายหรือความท้าทายในชีวิตด้วยวิธีผิด ๆ แบบนั้น แต่แล้วพระเอกก็คิดว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ด่าพวกโจร เพราะเขาเองก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเหมือนกัน อาคัทสึกิเห็นหน้าปั้นยากของเจ้านายก็เป็นห่วง
แล้วมาริเอลก็โทรจิตเรียกมา พอพวกพระเอกไปหา ก็ถูกขอร้องให้ช่วยดูแลกิลด์ให้ระหว่างที่มารีเอลกับลูกน้องบางคนจะไปช่วย เซราร่าที่เมืองสึสึกิโนะ ชิโรเอะสงสัยว่าทำไมเพิ่งจะไปเอาป่านนี้ มารีเอลทำเล่นลิ้นจนชายหนุ่มปล่อยรังสีอำมหิตออกมาจนขนาดหัวหน้ากิลด์ยัง กลัว


มารีเอลโดนคาดคั้นจนต้องยอมสารภาพว่าที่นั่นตอนนี้เป็นเมืองอันตรายไปแล้ว แม้เซราร่าจะได้แมวท้ายตอนที่แล้วช่วยไว้ แต่การจะไปพากลับมาก็คงนานโขอยู่ จึงขอร้องพระเอกให้ช่วยดูแลกิลด์ตอนไม่อยู่ด้วย ชิโรเอะก็คำนวณ ขนาดของเอลเดอร์เทลคือครึ่งหนึ่งของโลกจริง แปลว่าระยะทางที่ต้องเดินทางด้วยม้าไปช่วยเซราร่าคือ 425 กิโลเมตร (ระยะทางพอ ๆ กับกรุงเทพฯ ไปสุโขทัย) หลังคำนวณว่ามารีเอลทำไม่สำเร็จแน่ และคิดหนักว่าอยากช่วยแต่ไม่กล้าเอ่ยปาก อีกสองคนก็ช่วยหนุนการตัดสินใจให้ราวกับรู้ใจ ชิโรเอะจึงเอ่ยปากว่าจะอาสาไปช่วยเซราร่าเอง
คนในกิลด์มาส่ง แล้วพวกพระเอกก็ใช้ขลุ่ยเรียกม้ามา ดีที่สามารถขี่ได้เลย พอไปได้สักพักชิโรเอะก็พักดูแผนที่ และบอกว่าอาชีพรองของตนคืออาลักษณ์  เลยคัดลอกแผนที่มาอ่านเองได้


ชิโรเอะคิดตอนพักกินอาหารว่า แม้อาหารจะไร้รส หรือแทบไม่มีอะไรที่เขาทำได้เลยก็ตาม แต่เขาก็จะทำเท่าที่ทำได้ และการได้ทำแบบนี้มันก็เท่ดีจริง ๆ เลยนะ เหมือนกับวงน้ำชาเสเพลเลยล่ะ พอคิดได้เช่นนั้นแล้วชายหนุ่มก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
เมื่อได้เวลาเดินทาง อาคัทสึกิจะหยิบขลุ่ยเรียกม้า แต่อีกสองหนุ่มบอกว่าไม่ใช้ แล้วก็หยิบขลุ่ยอีกแบบออกมาเป่า ปรากฏว่าสิ่งที่มาเป็นกริฟฟอนสองตัว (ยังจำแฮรี่ พอตเตอร์ภาคสามกันได้มะ) อาคัทสึกิทึ่งเพราะมอนตัวนี้จะได้มาเพราะทำภารกิจขั้นเทพตัวนึงสำเร็จเท่า นั้น พระเอกก็พูดชิล ๆ ว่ามันก็เมื่อนานมาแล้วอ่ะนะ หญิงสาวพอจะขึ้นกริฟฟอนก็เกิดอาการเขินจนไม่กล้าจับมืออีกฝ่ายเสียงั้น ทำเอาชิโรเอะงง แต่ครั้นพอได้ขึ้นบินบนฟ้าแล้ว ไม่ว่าใครก็อดหลงใหลทิวทัศน์งดงามยามได้มองลงมาจากบนฟ้าไม่ได้ แล้วทั้งสามก็มุ่งหน้าต่อไป


ตอนหน้า ความกว้างของฝ่ามือ

เรื่องติดในโลกแห่งเกม อาจชวนให้ใคร ๆ นึกว่าเหมือน SAO หรือเปล่า ต้องบอกว่าสองเรื่องนี้เล่าเนื้อหาคนละประเด็นกัน เพราะขณะที่ SAO ต้องเอาชีวิตรอดเพื่อออกไปจากเกมให้ได้นั้น LH กลับพูดถึงประเด็นว่าหากเรามีกินมีใช้ ไม่มีอะไรต้องเสี่ยงแม้กระทั่งชีวิตของเราแล้ว งั้นเราจะอยู่ไปเพื่ออะไร หรือแค่ใช้ลมหายใจทิ้งไปวัน ๆ 

ส่วน EXE ไม่ได้ติดอยู่ในเกม เพราะเข้าออกได้ตลอด (แต่เรื่องนี้ก็ชอบนะ ถ้าทำเป็นอนิเมญี่ปุ่นคงเสกลใหญ่เบิ้มและสนุกน่าดู)
ส่วนเรื่อง  .hack//SIGN ไม่ได้ดู

สำหรับจขกท.นั้น หลงรักเรื่องนี้มาก ๆ ก็เลยนั่งรอกระทู้เรื่องนี้ ไม่มีใครทำซะทีเลยทำเองเลย นั่งเขียนนั่งทำรูปทั้งวันไม่เบื่อ หลงรักอาคัทสึกิ หลงรักชิโรเอะ หลงรักอนิเมเรื่องนี้สุด ๆ แต่คงยังไม่ไปอ่านมังงะหรอก รออนิเมเซอร์ไพรซ์คนดูดีกว่า อนิเมก็ทำออกมาดีด้วย ดูเข้าใจ

อยากอ่านนิยายจอมมารเศรษฐศาสตร์ แล้วก็นิยายของเรื่องนี้ด้วย ตกลงบ้านเรามีสำนักพิมพ์ไหนทำแล้วบ้างเนี่ย อยากอ่านนนนน

ปล. ข้าพเจ้าไม่ได้ประกาศตนว่าจะสปอยล์เรื่องนี้ทุกตอนหรอกนะ ใครจะมาทำก็ได้  เพียงแต่ดูมาสองตอนแล้วชอบมาก แต่ไม่เห็นกระทู้ตั้งซะที  ก็เลยมาแนะนำซะหน่อย เผื่อใครชอบแนวนี้ จะได้ไม่พลาดกัน

ที่มา;http://pantip.com/topic/31106087